Eiland hoppen

Koh Lanta - Phi Phi Islands - Koh Samui - Koh Toa

S’morgens in alle vroegte vliegen we naar Hat Yai, weer helemaal in het zuiden van Thailand. Vanuit Hat Yai nemen we een bus naar Trang en vanuit Trang nemen we weer een bus en een boot naar Koh Lanta. Ons eerste eiland. De busrit vanuit Trang heeft me weer een paar jaar van m’n leven gekost, maar goed we zijn wel al om half drie op de eindbestemming.
Aangezien we de komende negen dagen vier eilanden willen aandoen, hebben we niet veel tijd te verspillen. Ieder eiland is te bereiken via ferry’s (veerboten) en hier doe je ongeveer twee uur over. Koh Lanta is heerlijk rustig en makkelijk te verkennen met de scooter. We hebben de eerste dag zelfs een heel privé strand.

De stranden zijn vooral op Phi Phi ook wel echt zoals op de plaatjes. Azuurblauw water, long tail boten en witte stranden. We huren bijna overal een scooter en verkennen zo ieder eiland, alleen Phi Phi is verkeer vrij en doet iedereen dus alles met de voet. Het meest komische vind ik de ambulance op Phi Phi. Dit is een golfkarretje met een stoel en een brancard erin. We liggen overdag heerlijk op het strand, gaan s’avonds lekker eten en kijken onze ogen uit van het nachtleven op Phi Phi. Na Phi Phi verblijven we één nacht op Krabi (het vaste land) om de volgende ochtend de oversteek naar Koh Samui te maken.

S’morgens worden we dan ook weer opgehaald, naar de bus gebracht en met de bus naar de boot gereden. Natuurlijk laat ik mijn telefoon in de bus liggen en ook al bel ik meerdere keren, de telefoon is weg.
Koh Samui geeft ons een echt vakantie gevoel. Het is veel meer gericht op toeristen, dit zie je bijvoorbeeld op de stranden doordat er ook continu strandverkopers aan je bedje komen. Niet dat ik dit nou heel vervelend vind, ik koop meteen een handgemaakte bikini.
We blijven hier vier nachten omdat de sunday nightmarket in de top tien staat en ik deze natuurlijk niet kan missen. Dus zondag gaan we naar markt nr 300 en het is ook echt een hele leuke markt. Ze verkopen van alles aan eten, echt je kan het zo gek niet bedenken, en natuurlijk ook de gebruike leuke dingen.

Maandag ochtend pakken we weer de Ferry naar Koh Toa. We zouden noordelijker gaan om de Burma traintrack te bezoeken, maar ivm het weer besluiten we zuidelijker te blijven.
De eilanden zijn op zich al super mooi, maar het leukste is toch wel een boot trip om het eiland heen. We boeken op Koh Toa een long tail privé boot en gaan dus om het hele eiland heen.
We zien echt een gigantische schildpad naast de boot boven komen, krijgen alle soorten vissen te zien bij de verschillende snorkelspots en krijgen zelfs nog een storm op zee mee. Ongeveer drie kwart om het eiland worden we te snel ingehaald door hele donkere wolken en voor we het weten regent het pijpenstelen. Er zijn natuurlijk wel meer boten op het water, maar dit zijn grote overdekte boten die snorkeltrips voor 30 man aanbieden. Ik moet er misschien bij vertellen dat het weer deze week niet echt meezat, we hebben ongeveer om de dag mooi weer gehad en niemand nam nu dus de privé long tail boten. Dit zijn zoals ik eerder al vertelde gewoon houten grote kano achtige boten. Wel de leukste naar mijn mening en zeker het risico waard. Goed, het begint dus te stormen en wij zitten dicht tegen elkaar aan, zeiknat alsnog, en iedereen van de organisatieboten kijkt naar ons. Maar, vijf minuten later is het alweer bijna droog en gaan we snorkelen. Tijdens zo een storm voelt het water echt als een warm bad en we kunnen er alleen maar om lachen. De rest van de tocht is het weer stralend weer en nadat we nog een uur op het nummer één strand van Koh Toa zijn geweest gaan we weer terug naar huis. Erg leuk en zeker een aanrader.

Bangkok

Vanaf Koh Toa nemen we de boot naar het vaste land, hier moeten we met een bus naar het treinstation om vervolgens s’avonds met de nachttrein naar bangkok te reizen.
Iedereen die ik sprak over Thailand zei je moet echt de nachttrein doen, dat is zo leuk. Goed zo gezegd, zo gedaan dus. Wij in de nachttrein. Niels krijgt vlak ervoor nog even koud watervrees, maar zodra we de trein instappen vinden we het eigenlijk allebei heel erg leuk. Iedereen heeft een klein bedje met een gordijn ervoor en het ligt ook echt niet verkeerd. We kijken eerst samen, redelijk opgevouwen, in één bed een film en gaan vervolgens slapen. Echt goed slapen doen we niet, met de geluiden van een trein en het geschud. Maar absoluut een leuke ervaring en we zijn dan ook blij dat we het gedaan hebben.
Om half zeven s’ochtends komen we al aan in Bangkok en moeten we weer even omschakelen naar het stadsleven. Het is chaos, je wordt door iedereen aangesproken en je denkt bij jezelf; doe even rustig, het is echt zeven uur.. Goed, uiteindelijk gaan we met de metro naar ons hotel.
Het hotel.. We hebben echt in van alles gezeten; goed, slecht, vreselijk, guesthouse, hotel, hostel, etc. Nu zitten we in Playhouse, wat een fantastisch hotel. Het heeft een theater thema en wij hebben een aladin kamer, wat wil een mens nog meer kan je je afvragen. Ehm het beste bed ooit EN een smart tv.. Nou hoor ik de oudere generatie denken wat moet je nou met een smart tv op reis?! Na een hele dag bezichtigingen en dingen doen is er voor ons geen groter feestje dan in dit bed nog even een filmpje kijken kan ik je vertellen. Dus we zijn intens gelukkig hiermee. Het is nog vroeg maar het regent en we hebben amper geslapen dus we rusten even uit en gaan daarna de buurt verkennen.
We hadden allebei heel veel zin in Bangkok, ik uiteraard vooral voor al de verschillende markten en Niels is sowieso van de wereldsteden. Nou had ik voordat we uit Nederland vertrokken alles heel goed voorbereid. Ik had van ieder land van alles opgezocht en Thailand alleen al had ik twee A4tjes. Super handig zou je denken, mits je je Lonely Planet met daarin je handige A4tjes niet letterlijk op dag één in een ticketoffice laat liggen. Vermoeiend of niet.. Goed, per plaats zoeken we dus weer de top tien op en natuurlijk in Bangkok heb ik een top tien markten gevonden.
De eerste dag gaan we naar de Patpong markt. Deze markt is puur voor toeristen, heeft heel veel namaak en er wordt van te voren gewaarschuwd voor de go go bars. We doen alles met de metro en bij onze halte hoeven we alleen de stalletjes langs de straat naar de markt te volgen. De stalletjes zijn iets anders dan we gewend zijn en we passeren vele kramen met porno, vibrators en andere exotische attributen. We gaan eerst ergens wat eten en lopen daarna rustig naar de markt. Op de markt zelf worden we continu aangesproken of we geïnteresseerd zijn in ping pong shows en zien de vele (praktisch lege) bars met go go dansers. De markt zelf is erg leuk en inderdaad vooral gepasseerd op alle namaak tassen/brillen/horloges. Na weer het één en ander gekocht te hebben gaan we nog wat drinken en dan weer met de metro en de tuktuk richting Khao San Road, de backpackersstraat.
Khao San Road is een gigantische chaos. Iedere bar heeft keiharde muziek aan staan en er wordt volop gefeest. Hier verkopen ze ook de bekende gefrituurde insecten en ook al zei Niels van te voren heel stoer doe ik wel, daar sta je dan. Ik sowieso niet. Ben wel redelijk terug gekomen op al die gekkigheid aan eten. We lopen wat in de rondte en gaan daarna wat drinken. Het is echt een gekkenhuis en ik denk dat je hier alleen al door te zitten en rond te kijken een hele leuke avond kunt hebben.
Na het drankje gaan we weer richting huis en nemen we een tuktuk. We denken een redelijke prijs te onderhandelen en stappen in. Tuktuks kun je beter vermijden in Bangkok zoals wij nu gaan ondervinden en later zullen lezen op het Internet. Hij vliegt met een noodgang over de wegen, door de bochten, op de snelweg en neemt rustig tussendoor belletjes aan. Ik vrees weer voor mijn leven en ben heel blij dat ik veel te snel weer bij het hotel sta. We hebben veel te veel betaald, tuktuks zijn gevaarlijk en iedereen neemt hier gewone taxi’s. Good to know.

De volgende ochtend staan we vroeg op en gaan we eerst uitgebreid ontbijten. Er zijn een aantal dingen die we overdag willen doen en we besluiten als eerst naar China Town te gaan. We nemen de metro die richting op en stappen het laatste stuk in een taxi. De taxi chauffeur is super aardig en uiteindelijk boeken we hem voor de volgende dag om naar de Railway market en de Floathing market te gaan.
China Town is wel dicht helaas, het is namelijk moederdag hier en dat is nogal een ding. 3 dagen lang zijn officiële instanties dicht, draagt iedereen love mom shirts en zijn het feestdagen.
Uiteindelijk gaan we met de express boot, een soort grote taxi boot, en varen we de rivier op en af. We besluiten naar de Hippie Quarter te gaan. Een soort nagebouwd western straatje, waar s’avonds ook markt is. We zijn nog wel vroeg en lopen dus op ons gemak de laatste paar kilometer. We lopen door de wat mindere wijken en wat schimmige paadjes, maar komen er uiteindelijk.
Aangekomen gaan we alvast wat drinken en zitten we rustig een beetje te pesten (kaarten) samen, wanneer we worden gebeld door Beau. We hadden wel al vernomen dat er een aanslag was, maar waren niet op de hoogte dat er precies op onze route inmiddels acht aanslagen waren geweest. Aangezien we letterlijk de enige toeristen hier zijn, zelfs als we later gaan eten en over de markt lopen, vragen we ons af of andere toeristen misschien dan binnenblijven. Blijkt helemaal niet zo te zijn deze straat is pas een jaar oud en niet zo makkelijk te bereiken, hierdoor is het toerisme simpelweg nog niet op gang gekomen.
Als we willen gaan eten worden we vrijwel gedwongen te gaan eten bij de boefjes (zo heet het niet, maar dat was het thema), aangezien ze nergens anders engels spreken. We eten echt voor €4,- een gigantische schaal met verschillende vleeswaren en echt heel erg lekker. De markt is ook super leuk en ik vind het onbegrijpelijk dat dit nog niet toeristisch is. Het voelt alsof je door het wilde westen loopt, maar dan nog beter want je loopt tussen allemaal kleedjes en winkeltjes. Natuurlijk koop ik ook hier weer van alles. Alles is door het gebrek aan toerisme ook echt spotgoedkoop en ik ben helemaal in de wolken. Na de markt gaan we terug en thuis gaan we even de toestand met de aanslagen bekijken om te bepalen of we morgen wel weg moeten gaan.

We hebben besloten wel te gaan en om acht uur worden we al opgehaald om naar de Railway market te gaan, dit is namelijk anderhalf uur rijden en de trein rijdt er om half tien doorheen. Deze markt is in principe een gewone groente en fruit markt, maar wat het heel bijzonder maakt is dat er letterlijk een trein doorheen rijdt. Acht keer per dag moeten alle marktlieden alles intrekken en inklappen en rijdt er heel langzaam een trein doorheen.
De taxichauffeur heeft de tijden niet helemaal goed waardoor we de trein net gemist hebben en we twee uur moeten wachten. Maar goed dit geeft ons de tijd even rond te lopen, een mooie hoed te kopen en te ontbijten. Uiteindelijk is het het wachten waard. Ook al is het maar een moment, het hele gebeuren is echt een belevenis voor ons. Na de trein en een klein obstakel tussen mij en Niels gaan we naar de Floathing market (één stond bij de ingang en één bij de uitgang. Niels zou achter de trein aan naar mij toe lopen en ik zou wachten bij het einde. De trein kwam echter bij mij binnen en ik dacht dus dan is het logisch dat ik erachter aan naar Niels toe loop.. Niet dus. Niels mij kwijt en in paniek, ik alweer spijt van die beslissing.)
De Floathing market is duidelijk een toeristische attractie. Wanneer we aan de beurt zijn en een kaartje moeten kopen, schrikken we echt van de prijzen. €100,- voor een uurtje in een boot. We lopen dan ook serieus weg omdat we het belachelijk vinden, maar gelukkig mogen we voor het lokale tarief mee. Alsnog wel €42,- maar een heel stuk goedkoper dan toeristen prijzen.
Uiteindelijk zijn we blij dat we het gedaan hebben, want ook dit is echt een belevenis. De markt is aan de zijkanten van het water en er varen echt tientallen longrail boten doorheen. Op sommige stukken is het mega druk en is het hele water bedekt met boten. Je wordt steeds aangehaakt en natuurlijk willen ze verkopen. Ook heb je mannen met slangen en apen langs de kant, hiermee kan je dan op de foto. We onderhandelen voor een schilderijtje vanuit onze boot en ruim een uur later stappen we tevreden weer van de boot af. Tegen de tijd dat we terug zijn is het alweer vier uur en gaan we even wat lunchen.
Gedoucht en wel gaan we vanavond naar één van de grootste markten ter wereld. Twee metro’s verder komen we erachter dat deze overdag is en we besluiten morgen terug te komen. Gelukkig kan ik nog wel een enig truitje bemachtigen op een straat kraampje.. Ja ik koop overal wat en vind alleen al hierom Azië fantastisch. We eten nog wat en gaan terug naar het hotel.

De volgende dag gaan we eerst naar het duurste winkelcentrum van Bangkok. Laat ik hierbij zeggen dat dit Niels zijn idee was en ook al vind ik het natuurlijk erg leuk, je echt geen medelijden hoeft te hebben met hoeveel we winkelen. Naja misschien na vandaag wel.
We ontbijten in het winkelcentrum. Het winkelcentrum is echt immens groot en de hele begaande verdieping is eten. Allemaal lekkere bakkerijen ook en taartjes. Fantastisch. We eten verschillende kleine broodjes en ik een cheesecake, om vervolgens helemaal bovenaan te beginnen. Er zit een luxe bioscoop in, een hele game afdeling (hiervoor moet je entree betalen en binnen lopen allemaal Thaise meiden in sexy game outfits), alle dure winkels die je kunt bedenken en natuurlijk ook een auto afdeling. Denk aan Lamborghini, Maserati, Porsche, Rolls Royce, etc.. Leuk om te zien allemaal, maar redelijk buiten ons budget. We gaan dus verder naar de markt.
De Chatuchak markt is echt gigantisch. Het heeft 1500 kramen en je verdwaald binnen no time. Na drie uur hebben we meer gekocht dan we waarschijnlijk nog in onze overvolle tassen past, maar ik wil echt heel graag nog een mes kopen voor Sam en dat hebben ze hier dus net niet. We moeten dus terug naar de markt van avond nummer één, de Patpong markt.
We pakken de metro terug naar die markt en moeten wachten tot de kraampjes gevuld zijn. We gaan wat drinken aan de markt en kunnen alle twee bijna niet meer lopen, zoveel hebben we gewinkeld vandaag. Uiteindelijk kopen we twee leuke souvenirs voor Sam bij de wapenstand en gaan we in onze straat eten. Heerlijk in een ierse pub.
Na het eten gaan we douchen en direct weer terug naar de metro, want Niels wil graag naar de Skytower. De skybar waar Hangover twee is opgenomen en waar je het mooiste uitzicht over Bangkok hebt. Dresscode is fancy, ik heb helemaal mn outfit gematcht met m’n nieuwe hoed en ben er klaar voor. Van te voren zei Niels wel dat je niet op slippers mocht, maar goed ik denk het zal wel meevallen. Ik zie d’r toch verdomd hip uit. Oké ik wordt dus geweigerd..
Niet getreurd, voor de deur zit een vrouwtje die speciaal daarom kleding en schoenen verhuurd. Ik huur een paar hakken van twee maten te klein, we gaan terug in de rij en we kunnen naar binnen. Hup 64 verdiepingen later zijn we in de Skybar en is de bar beter dan we ons voorstelde. Het is letterlijk op het dak en dus niet binnen achter glas en je ziet heel Bangkok onder je liggen. We lopen naar binnen en worden een paar keer weg gestuurd. Elke keer gaan we ergens staan maar staan we weer verkeerd. We halen een cola en een biertje en mogen €24,- afrekenen. De bar is wel super mooi, het uitzicht is adembenemend en dat de drankjes “wat” duurder zijn wisten we vooraf. Ook al schrokken we alsnog wel, vrij knap als je uit Amsterdam komt denk ik zo. Jammer is alleen dat het totaal niet relaxed is, het is een toeristische attractie en hierdoor maakt het wel uit hoeveel je voor een drankje betaald. Als je lekker relaxed kan zitten, van het uitzicht kan genieten en rustig een foto kan maken zou het niet zo erg zijn om wat meer te betalen.
Maar goed we zijn wel blij geweest te zijn, het uitzicht is onbeschrijfelijk en het is gewoon een te grote hotspot om niet zo toeristisch te zijn. Helemaal gebroken komen we om één uur s’avonds aan in het hotel en moeten we de tassen inpakken, morgen vliegen we namelijk weer door naar Indonesië. Normaal is dit echt een fluitje van een cent en binnen tien minuten gebeurd. Nu hebben we echt ontzettend veel souvenirs en moeten we alles erin krijgen en zeer georganiseerd inpakken. Niet mijn sterkste punt zeg maar.